سیستم اجرایی آموزشی آمریکا در سه سطح عمل می‌کند: دبستان (از سن ۵ تا ۱۱ یا ۵ تا ۱۲)، متوسطه (معمولا ۱۲ تا۱۸) و بعد از متوسطه یا دوره سوم (بالای ۱۸ سال). دانش آموزان باید تا سن ۱۶ سالگی در مدرسه تحصیل اجباری کنند. ۹۹٪ جمعیت آمریکا تحصیل کرده است.

کنترل محلی چیست؟

برای درک بهتر سیستم آموزشی آمریکا، باید درک بهتری از مفهوم کنترل محلی داشته باشیم که به این معناست که نهادهای آموزشی محلی یا منطقه یا انستیتوها، خود مسئول تصمیم‌گیری درمورد امور جاری خود مانند منابع درسی، استانداردهای پذیرش، و سیاست‌های مالی برای مدارس، کالج‌ها و دانشگاه‌ها هستند و دولت فدرال نقش زیادی در این تصمیمات ندارد و این کاریست که در سایر کشورها توسط وزارت آموزش و پرورش یا آموزش عالی انجام می‌شود.

این درحالی است که مسئولیت نظارت بر موسسات آموزشی خصوصی بر عهده آژانس‌های اعتبار سنجی داوطلب است. دو نوع اعتبار سنجی وجود دارد: نهادی و برنامه‌ریزی شده که در هر دو نوع مجموعه‌ای از نهادها و متخصصین امر آموزش اقدام به اعتبار سنجی موسسات و دانشگاه‌ها در سطح منطقه‌ای، ایالتی و کشوری می‌کنند. در برخی رشته ها مانند بازرگانی، آموزش، داروسازی و مهندسی، نهادها یا سازمان های مخصوص خود را دارند.

بر این اساس، مدیریت و حمایت از سطوح بالاتر از دبیرستان در دو حوزه کاری دولتی و خصوصی قرار می‌گیرد که با وجود تفاوت‌هایی در زمینه‌های تحصیلی، برنامه‌ریزی و …، اصولا ارتباطی با سطح کیفی آن‌ها ندارد؛ گرچه بیشتر موسسات رقابتی توسط بخش خصوصی اداره می‌شوند.

سیستم نمره دهی و واحد های درسی آمریکا

سیستم نمره دهی آمریکایی به صورت ترکیبی از حروف و درصد است که به آن “جی. پی. إی.” (GPA) می‌گویند:

• 100% – 90% = A

• 89% – 80% = B

• 79% – 70% = C

• 69% – 65% = D

• 64% – 0% = F